KĄCIK CZYTELNIKA
Kącik czytelnika ma już rok!
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: KĄCIK CZYTELNIKA
"Drakula"
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: KĄCIK CZYTELNIKA
„Drakula”
Autor: Bram Stoker (właściwie Abraham Stoker)
Data i miejsce urodzenia: 8 listopada 1847 Dublin.
Data i miejsce śmierci: 20 kwietnia 1912 Londyn.
O autorze: Pracował jako dziennikarz, a następnie jako sekretarz znanego aktora, odtwórcy ról szekspirowskich sir Henry'ego Irvinga oraz jako administrator należącego do Irvinga Lyceum Theatre w Londynie. Stoker napisał również powieść Lair of the White Worm (1911) opowiadającą o odkryciu jaskini, będącej w starożytności miejscem kultu dla wciąż żyjących potworów. Spod jego pióra wyszły także bajki dla dzieci, baśnie, powieść fantastyczna Jewel of the Seven Stars (1903) biografia Personal Reminiscences of Henry Irving (1906), mimo to autor w zbiorowej świadomości zapisał się jako twórca jednego dzieła.
„Drakula” 1897
Fabuła książki opiera się na tajemniczej postaci legendarnego krwiopijcy, hrabiego Draculi. Poznajemy go w chwili, kiedy do jego zamku ukrytego w dzikich ostępach Karpat przybywa mody prawnik, Jonathan Harker.
Początkowo jego misją staje się podpisanie stosownej umowy, na mocy której tajemniczy hrabia ma kupić w Wielkiej Brytanii nieruchomość. Okazuje się szybko, że Jonathan wpada w pułapkę, z której wyrwać młodzieńca może tylko śmierć. Na szczęście udaje mu się uciec z rąk wampirów, niemniej samemu Draculi udaje się zorganizować wyprawę do Londynu.
Nad światem zaczyna wisieć ogromne niebezpieczeństwo, ale dzielny Jonathan wspierany przez przyjaciół, ukochaną Minę Harker oraz dzielnego profesora van Helsinga słynącego z tropienia wampirów stawiają czoła władcy Transylwanii.
Akcja staje się wartka, losy Brytyjczyków plączą się z losami hrabiego Draculi, ostatecznie udaje się im najpierw przepędzić wampira z Londynu, w końcu go zniszczyć w chwili, kiedy ukrywał się w swoim zamku w Karpatach.
Ciekawostka: Stoker, tworząc postać wampirycznego hrabiego, nadał jej imię „Dracula”, napotkane w jednej z historycznych ksiąg. Był to przydomek władcy Wołoszczyzny Vlada Draculi zwanego też Palownikiem – syna Vlada Diabła. Być może Stoker użył również fragmentów biografii wołoskiego władcy, o czym mogą świadczyć wzmianki o wyprawach wojennych na terytorium Turcji dokonywanych przez jednego z wielkich przodków hrabiego, czy też o tegoż przodka zdradzieckim bracie. Znajdują one bowiem pokrycie w faktach z życiorysu Tepesa. Niemniej jednak na ogół przyjmuje się że Stoker ograniczył się jedynie do zapożyczenia imienia.
Data i miejsce urodzenia: 8 listopada 1847 Dublin.
Data i miejsce śmierci: 20 kwietnia 1912 Londyn.
O autorze: Pracował jako dziennikarz, a następnie jako sekretarz znanego aktora, odtwórcy ról szekspirowskich sir Henry'ego Irvinga oraz jako administrator należącego do Irvinga Lyceum Theatre w Londynie. Stoker napisał również powieść Lair of the White Worm (1911) opowiadającą o odkryciu jaskini, będącej w starożytności miejscem kultu dla wciąż żyjących potworów. Spod jego pióra wyszły także bajki dla dzieci, baśnie, powieść fantastyczna Jewel of the Seven Stars (1903) biografia Personal Reminiscences of Henry Irving (1906), mimo to autor w zbiorowej świadomości zapisał się jako twórca jednego dzieła.
„Drakula” 1897
Fabuła książki opiera się na tajemniczej postaci legendarnego krwiopijcy, hrabiego Draculi. Poznajemy go w chwili, kiedy do jego zamku ukrytego w dzikich ostępach Karpat przybywa mody prawnik, Jonathan Harker.
Początkowo jego misją staje się podpisanie stosownej umowy, na mocy której tajemniczy hrabia ma kupić w Wielkiej Brytanii nieruchomość. Okazuje się szybko, że Jonathan wpada w pułapkę, z której wyrwać młodzieńca może tylko śmierć. Na szczęście udaje mu się uciec z rąk wampirów, niemniej samemu Draculi udaje się zorganizować wyprawę do Londynu.
Nad światem zaczyna wisieć ogromne niebezpieczeństwo, ale dzielny Jonathan wspierany przez przyjaciół, ukochaną Minę Harker oraz dzielnego profesora van Helsinga słynącego z tropienia wampirów stawiają czoła władcy Transylwanii.
Akcja staje się wartka, losy Brytyjczyków plączą się z losami hrabiego Draculi, ostatecznie udaje się im najpierw przepędzić wampira z Londynu, w końcu go zniszczyć w chwili, kiedy ukrywał się w swoim zamku w Karpatach.
Ciekawostka: Stoker, tworząc postać wampirycznego hrabiego, nadał jej imię „Dracula”, napotkane w jednej z historycznych ksiąg. Był to przydomek władcy Wołoszczyzny Vlada Draculi zwanego też Palownikiem – syna Vlada Diabła. Być może Stoker użył również fragmentów biografii wołoskiego władcy, o czym mogą świadczyć wzmianki o wyprawach wojennych na terytorium Turcji dokonywanych przez jednego z wielkich przodków hrabiego, czy też o tegoż przodka zdradzieckim bracie. Znajdują one bowiem pokrycie w faktach z życiorysu Tepesa. Niemniej jednak na ogół przyjmuje się że Stoker ograniczył się jedynie do zapożyczenia imienia.
"Kiedy byłem dziełem sztuki"
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: KĄCIK CZYTELNIKA
| Książka tygodnia: "Kiedy byłem dziełem sztuki" |
Autor: Eric Emmanuel Schmitt
Zdesperowany bohater na skraju samobójstwa podpisuje iście faustowski pakt ze spotkanym przypadkowo artystą. Odda się w jego ręce, w zamian za co odzyska sens życia. Jako żywa rzeźba staje się sławny i podziwiany. Traci tylko jedno - wolność. Gdzie kończy się sztuka, a zaczyna manipulacja? Co stanowi o naszej wyjątkowości? Jak zwykle u Schmidta, ważne pytania podane lekko i z przymrużeniem oka.
"Książka wciąga od pierwszego zdania: "Wszystkie moje samobójstwa były nieudane". Fabuła porusza rzeczywiste problemy związane między innymi z kompleksami. Skłania do refleksji nad sensem słowa "człowieczeństwo". Czy można je komuś odebrać?" – recenzja merlin.pl”
"Tektonika uczuć"
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: KĄCIK CZYTELNIKA
Richard i Diane są w sobie szaleńczo zakochani i wkrótce zamierzają się pobrać. Chociaż... może nie tak szaleńczo, jak się wydaje. A z tym ślubem to też nic pewnego...
Tak naprawdę, to myślą o rozstaniu. Czego oni właściwie chcą?
Błyskotliwy dramat Schmitta, pełen ciągłego napięcia między dwojgiem bohaterów, to laboratoryjna analiza mechanizmów manipulacji. Wśród intryg i podchodów, aluzji i podtekstów Schmitt kolejny raz pokazuje, że najsilniejszych uczuć nie można od siebie odróżnić i wszyscy nosimy maski. Bo miłość to nieustająca gra.
